Zeilen op de Oostzee - Verhaal 3 - naar Kopenhagen

Scrol helemaal naar beneden voor de andere 8 reisverhalen

Zie ook de foto's en video's

Dag 34, 35 en 36 Aarhus Michel vliegt vrijdag  naar NL omdat dochter Hella uit San Francisco over is, met haar man Dan, en hij haar even móét zien. Zondagmorgen weer terug. Mieke vermaakt zich in deze tweede grootste en hippe studentenstad van Denemarken, onder meer met een gay pride parade. Helaas weer een motorprobleem: er lekt wat diesel in het motorruim. Shit, wat nu weer? We liggen in de haven van een kleine zeilvereniging en iedereen is behulpzaam. Een dieseltechnicus van engelse orgine onder de leden spoort de oorzaak op en dat lijkt heel veel de oorzaak van eerdere problemen. Een monteur wordt voor ons geregeld: maandag 06 uur!  Zondag bezoeken we het museum voor moderne kunst met een kleurrijk panorama op het dak (zie foto’s).

Dag 37 van Aarhus naar eiland Samso, 24 zeemijl, 5:50 uur. Met een nieuwe dieselopvoerpomp gooien we de trossen in Aarhus los. De tocht naar Samso is ruim bezeild, we hebben voor het eerst sinds heel lang westenwind, een mooie  4, en nog steeds overdonderend mooi zomerweer. Dit is feest. We ankeren in een schitterende laguna, een natuurlijke haven die de Vikingen al gebruikten. Lekker gezwommen.

Dag 38 en 39 haventje Langor, Samso. We leggen aan in het kleine haventje in de laguna. Twee dagen wandelen en fietsen we over dit authentiek Deense eiland: kleurige huisjes met rieten dak, lieflijk glooiende heuvels en overal doorkijkjes naar de Oostzee.  Het eiland is zo goed als energieneutraal, mede door de inzet van de Nederlandse burgemeester.  Wel hebben ze nergens cappuccino.

Dag 40 Oversteek van eiland Samso naar Sealand, 45 zeemijl, 9 :12 uur. Het wordt saai, maar weer is het perfect zeilweer: blauwe lucht, wind 4, superhelder en bezeild.  We nemen een nauwe doorgang door een rif, dan hoeven we niet om  te varen.  Het is nauwkeurig navigeren, links en rechts zien we de rotsen van het rif, die graag hun tanden zetten in ons bootje. Maar we komen er veilig door. We varen nu op het Kattegat, officieel behoort dat tot de Noordzee en niet tot de Oostzee. We ankeren op een paar meter van het strand in Noord Sealand vlak bij Hundested. De wind komt van het land, dus liggen we beschut. Lekker zwemwater.

Dag  41 naar Hundested (Hondenstad). Er is nauwelijks wind. We tuffen op de motor een uurtje van onze ankerplek naar de haven van Hundested. Romantische haven met meerdere kleine havenkommen, met smalle invaarten.  Opnieuw super zomerweer. Uit eten in een visrestaurant.

Dag 42 Miljonairs baai. Na een fietstocht op het schiereiland van Hundested zeilen we ’s avonds een paar zeemijl de grote Isefjord op en ankeren met nog zo’n 15 boten bij Rorvig in wat wordt genoemd de miljonairs baai, omdat er vaak dure jachten schijnen te liggen in deze populaire baai. Weinig wind, prachtig weer.

Dag 43 Gilleleje, 22 zeemijl, 3:45 uur. Vandaag beloven de weerdiensten noordenwind. Bij de eerste zuchtjes noordenwind halen we het anker op, zeilen de fjord uit en op zee neemt de wind, zoals besteld, lekker toe en hebben we ook nog de stroom mee. Ook voor het eerst ander weer: grijs en kouder. Sinds zo’n  anderhalve maand hebben we een lange broek aan. Met ruim 6 knopen en later nog gereefde zeilen (zeilen wat kleiner gemaakt) speren we naar Gilleleje. In het grijs doemen voor ons de contouren van kust van Zweden op, feest aan boord als we dat zien. Het is verleidelijk om met deze wind door te zeilen oostwaarts, maar we willen het leuke vissershaventje Gilleleje niet missen. Het is een geweldige haven, weer verschillende kleine havenkommen overladen met vissersboten, waar je gewoon tussen kunt gaan liggen, en een werf waar oude schepen varend worden gehouden. Altijd lekker om hier rond te neuzen en de geuren op te nemen.

Dag 44 verwaaid in Gilleleje. Het andere weer houdt aan: bewolking, kouder en stevige wind. We besluiten niet uit te varen, vooral vanwege de hoge golven hier op zee die vanuit het Kattegat komen aanrollen.

Dag 45 Humlebaek , 18 zeemijl, 4 uur. De wind is afgenomen tot 4/5 west, wel nog een hobbelige zee. We zijn op weg naar Kopenhagen. Op het Kattegat zwemt een minuut of vijf een dolfijn (een tuimelaar) vlak naast onze boot spelend mee. Van het Kattegat zeilen we de Oresund op, de nauwe doorgang tussen Denemarken en Zweden.  We zeilen vlak langs het slot Kronberg, dat in Helsingor vlak aan de Oresund ligt. Aan de Zweedse kant ligt Helsingborg. We moeten uitwijken voor de vele ferry’s tussen deze twee steden. De Oresund verbreedt zich tot de Sund. We maken een stop in Humlebaek. Dit haventje ligt pal naast het museum voor moderne kunst Louisiana,  beroemd om de Deense architectuur van het gebouw en de collectie. We zien o.a. een overzichttentoonstelling van Gabrielle Münster, het vriendinnetje van Kandinsky. We ankeren even buiten de haven, met uitzicht op de beeldentuin tegen de oever.

Dag 46 Kopenhagen, 22 zeemijl, 5 uur. Met een sukkelwindje zakken we de Sund af naar Kopenhagen.  Met de gennaker (soort spinnaker) en stroom mee schiet het toch op. Altijd erg leuk om een ‘wereldstad’ aan te doen. Langs cruiseschip ‘Statendam’ uit Rotterdam varen we de stad in en leggen aan in de Christianahaven, een gracht tussen de koopmanshuizen, vlak bij het voormalige hippiecentrum en nog steeds alternatief stukje stad Christiania. Het is weer zonnig en warm. We blijven een paar dagen in Kopenhagen.

Themaatjes

Stroming in de Oostzee.

In de Oostzee is geen waarneembaar getij. Wel is er windstroom, naar het noorden bij windkracht 4 of meer uit oost en zuid, naar het zuiden bij windkracht 4 of meer uit west en noord. Als je hier tegen de wind in moet zeilen heb je dubbel pech: je moet kruisen en je hebt de stroom tegen.

De dagelijkse routine.

Die begin t ’s avonds met het voorbereiden van de tocht van de volgende dag. We bekijken de route op de papieren kaart, bepalen de waypoints en plaatsen de belangrijkste in de GPS. We pakken de laatste weerberichten van de Deutsche Wetterdienst en Windfinder. Soms na een slaapmutsje gaan we te kooi. ’s Morgens ontbijtje, zwemmen als we voor anker liggen, boot klaar maken, plotter (digitale kaart) standby en gaan. De een stuurt, de nader navigeert en dat wisselen we af. Bij rustig weer en lange trajecten over zee gaat de stuurautomaat erop en hebben we onze handen vrij voor andere dingen: lezen, koffie zetten, lunchen, thee drinken, contact met  de achterban als we bereik hebben (vooral kleinzoon Oscar, 2,5 jaar, die missen we het meest), dutten. Aan het eind volgt  de havenaanloop of aanloop ankerplek, aanmeren of ankeren.  In een haven doen we een verkennend rondje, bezoekje aan de havenmeester (hier vaak een automaat), supermarkt, meestal een borreltje aan boord. We koken en eten bijna altijd aan boord. We hebben naast het varen veel tijd. We lezen heel veel uit de ruime voorraad boeken op de plank en in de e-readers.  Op rustdagen wandelen en fietsen we de omgeving rond.  Meestal is er weinig te doen, de tijd lijkt vaak stil te staan, vooral op de eilandjes. Ter afwisseling is de drukte van een grote stad weer lekker, maar ook weer niet te lang. We zijn weer blij als we de stad verlaten en het ruime sop kiezen.

Contacten

Wat ons opvalt is dat Denen, Duitsers en Zweden die hier varen in de haven helemaal geen contact zoeken. Ieder voor zich. Dat wijkt af van de NL havens,  waar het gewoon is dat schippers onderling belangstelling tonen en altijd wel wat uit te wisselen hebben, soms met een biertje erbij. NL schepen zien we nog nauwelijks; dan is er wel altijd even contact. Echt leuke contacten zijn we op de Oostzee nog niet tegenkomen. Dat missen we wel een beetje. Maar het is nog vroeg in het seizoen; in juli en augustus  hebben we meer kansen.