Zeilen op de Oostzee - Verhaal 7 - Zweedse westkust: de mooiste scheren; oversteek naar Denemarken

28 juli 2018

ZEILEN OP DE OOSTZEE: DUITSLAND, DENEMARKEN ZWEDEN OOSTKUST, GÖTAKANAAL, ZWEDEN WESTKUST

Scrol helemaal naar beneden voor de andere 8 reisverhalen

Zie ook de foto’s en video’s

Weer alle dagen: een en al zomerweer, meestal 28 graden; het houdt niet op!

Dag 83 Göteborg

Tweede dagje in deze leuke stad. Niet veel toeristen. Heeft iets van Kopenhagen en Amsterdam. De noordoever is, net als Amsterdam, van havengebied omgeturnd in een yuppenstad, met behoud van havenelementen, zoals pastel geverfde havenkranen.

Dag 84 Göteborg – Hyppeln (ankerplek scherenkust)

We tuffen tegen de westenwind in de haven van Göteborg uit en kunnen gelukkig snel stuurboord uit, op zeil de scheren in. De scheren hier aan de westkust zijn anders en mooier dan aan de oostkust: kale rots, geen naaldbossen erop, maar fraaie doorzichten, ruiger. Op de grotere eilanden zien we veel huisjes. Ferry’s varen af en aan. Bij een onbewoond eilandje, met een ankerteken op de kaart, zoeken we de ooghaken in de rots: een teken dat het tot de rots diep water is. We maken vast, na eerst het hekanker 3 scheepslengte van de rots in het water geplonsd te hebben. Zo moet dat. We liggen in een schitterende natuurlijke haven. Het is weer een geweldige plek. We klauteren op de rotsen en verkennen het eilandje.

Dag 85 Naar Styrsö Sandvik

’s Middags verkennen we zeilend de scheren verder en leggen voor de verandering aan in een haventje. Het eiland doet denken aan Schiermonnikoog, ferry, geen auto’s, beetje zelfde sfeer.

De Avatar uit Harlingen, een mooie driemastschoener  ligt er ook. We kletsen met de schipper. Hij adviseert vooral naar Marstrand te gaan, ‘het Monaco van de scheren’.

Dag 86 Marstrand dus

Met een lekkere wind zeilen we er heen. Als we een nauwe doorgang door de rotsen passeren zien we het liggen aan de sund. Volle kades, we vinden een plek. Het plaatsje heeft iets van Volendam: veel toeristen / dagjesmensen, veel drukte van boten. De Avatar ligt er ook weer. Mieke papt aan met de schipper.

Dag 87 Fjordholmen (ankerplek)

Om 6 uur weg om van de stevige westenwind te profiteren, die ’s middags naar zuid draait. We gaan naar het zuiden, alvast wat richting Denemarken. We scheuren door de scheren, door de Kallosund naar Fjordholmen, twee mini-eilandjes met een minisund ertussen, waar veel rotshaken zijn en al zo’n 10 boten van vooral locals vastliggen. Weer een prachtige plek en een mooie laatste avond in Zweden…..

Dag 88 en 89 Oversteek naar Denemarken van woensdag 13:10 uur tot donderdag 8:40uur, 75 zeemijl.

Met weemoed zeilen we, met nog weinig wind, de laatste Zweedse scheren uit. We vinden het een geweldig gebied, dat doorloopt tot Oslo en verder.

Maar we gaan verder: voor ons de aantrekkelijke ruimte van het Kattegat. We grijpen onze kans nu een NW wind de hele nacht blijft doorstaan. We zeilen de hele avond en nacht met (meestal) 5-6 knopen in ZW-richting, halve wind. Lekker om weer eens een nachtje op zee te zijn. Om de twee uur lopen we wacht, terwijl de ander slaapt. Een paar lichtjes van twee zeilboten en een cruiseschip, verder niets (in het donker zie je door de lichten de andere schepen veel beter).  De volle maan draait naar het westen, om 3 uur is er al weer een begin van licht in het oosten. We navigeren langs een enorm windpark en om 8:40 maken we vast in Grenaa op Jutland en slapen nog wat uurtjes bij. We zijn weer in Denemarken.

Er gaat wel eens wat mis

’s Morgens, dag 85, doet Mieke nog een rondje eiland, maar glijdt van de rots in het water ………..met haar telefoon  in haar broekzak. In een poging de telefoon te redden grijpt ze vast aan de rots en aan de meerlijn en schreeuwt om hulp. Michel gaat maar eens kijken en probeert Mieke omhoog te zeulen. Dat lukt niet. Dan met een lus om haar voet kan Mieke blijven hangen en Michel lukt het de telefoon uit haar broekzak te halen. Michel probeert de natte telefoon te openen (lukt niet bij een Samsung).  Dan maar in de zon en later in de rijst. Maar tevergeefs, einde telefoon en afkicken voor Mieke.

Foto’s